Ria zit samen met haar man Ben in de tuin van Dignitas omringd door bloemen en struiken. Ria ligt op een bed en Ben zit op een tuinstoel. Het is een warme dag. De gastvrouw brengt wat verfrissends te drinken en Ben verzet de grote parasol, zodat Ria comfortabel in de schaduw ligt.

Acht jaar geleden werd bij Ria borstkanker geconstateerd. Dit werd behandeld en Ria kon weer verder met haar leven. Ze genoot van haar zoon en dochter en haar vijf kleinkinderen. De gezelligheid was compleet met twee kleine shih tzu-hondjes. Toen Ben twee jaar geleden met pensioen ging, besloten ze er nog een golden retriever bij te nemen waar Ben lange wandelingen mee maakt. In november 2023 bleek dat de kanker terug en uitgezaaid was.

Ziekenhuis

Ria: “De dokters probeerden verschillende levensverlengende medicatie, maar die sloeg niet echt aan. Ik kon thuis wat kleine dingen doen, zoals puzzelen, maar ik ging nog weinig de deur uit.” Ria kreeg corona en werd opgenomen in het ziekenhuis met een fikse longontsteking. Daar kwam nog een delirium overheen. Ben en de kinderen waakten bij haar bed. “We waren bang dat ze het niet zou halen, want door het delirium was ze erg verward,” vertelt Ben.

Lief en meelevend

In het ziekenhuis werd besloten Ria naar Dignitas te brengen. Daar knapte ze op en inmiddels verblijft ze er nu een maand. Een van de dingen die is verbeterd, is Ria’s eetlust. “Er wordt elke dag uitgebreid gekookt door de vrijwilligers. Het eten smaakt mij nu weer.” Ondanks dat Ria het soms moeilijk vindt om niet thuis te zijn is ze blij met de zorg van de verplegers en vrijwilligers. “Ze zijn heel lief en meelevend. Echt, het zijn engelen op aarde.” Ria krijgt veel bezoek van haar man, zoon, dochter en vijf kleinkinderen. Daarnaast zijn er nog drie bijzondere bezoekers: de honden van Ria en Ben. “Onze dieren horen bij de familie en Ben neemt ze regelmatig mee. Ze liggen dan bij mij op bed of ik speel met ze. Het is zo fijn dat ze hier ook welkom zijn.”

Vlinders

Ria is gek op vlinders. Op elke arm van Ria staat een tattoo met vlinders. “Een van de tattoos liet ik plaatsen toen ik acht jaar geleden genas van kanker. Het zijn positieve levensverhalen op mijn arm. Ondanks dat dit een moeilijke periode is, probeer ik nu ook de mooie dingen te blijven zien of grapjes te maken. Laatst werd ik gewassen door twee zusters. Dan zingen we samen een liedje van de Efteling. Het zijn die kleine positieve momenten die langs vlinderen, zoals een knuffel van mijn kleinkind, de liefdevolle aanraking van mijn kinderen en de zorg van mijn man die kleur aan mijn leven geven.”

Ria Mes
27 juli 1960 – 23 september 2024

Disclaimer
Openbaarmaking, vermenigvuldiging, verspreiding en/of verstrekking aan derden van dit verhaal en deze foto’s is niet toegestaan zonder toestemming van hospice Dignitas.