Gerrit en Marieke Bruijn zitten naast elkaar aan tafel met een kopje koffie. Broer en zus. 2021 was voor hen een bewogen jaar. Zowel hun vader als moeder waren te gast bij Dignitas. Samen kwamen ze door deze bijzondere periode heen. En samen vertellen ze hun verhaal.

Ria, de moeder van Gerrit en Marieke, had eerder de diagnose kanker gehad, was behandeld en genezen. Maar eind 2019 kwam de ziekte terug en in 2020 hoorden ze dat hun moeder was uitbehandeld. “Onze moeder was een vrolijke, positieve vrouw en wilde zoveel mogelijk leuke dingen doen met ons in de tijd die ze nog had. We merkten ook dat onze vader, Gerrit, minder werd. Hij was soms stil en verward. We vierden begin mei 2021 Moederdag met elkaar. Onze vader was met de auto weg en bleek een ongeluk te hebben gehad. In het ziekenhuis deden ze onderzoek en constateerden ze dat hij een gezwel in zijn hoofd had. Voor ons natuurlijk een enorme schok.”

Fijne plek

Het was voor Marieke en Gerrit duidelijk dat hun ouders niet voor elkaar konden zorgen. Op advies van het ziekenhuis namen ze contact op met Dignitas. Marieke: “We hadden een bepaald beeld bij een hospice. Eerlijk gezegd een vrij donker beeld. Maar na een bezoek aan Dignitas was dat 180 graden gedraaid. Het bleek een fijne plek waar de gasten met veel liefde, respect en aandacht werden verzorgd. Onze moeder kon al binnen een week terecht en niet veel later mijn vader ook.”

Band opbouwen

In de maanden die volgden, waren Gerrit en Marieke veel in het hospice. “We bouwden een band op met de medewerkers,” vertelt Gerrit. “Ze vroegen ons regelmatig hoe het met ons was en we konden ons ei kwijt als we daar behoefte aan hadden. Dat heeft ons heel erg geholpen bij de verwerking. Ze namen veel zorg bij ons weg, zodat we kwaliteit-tijd hadden met onze ouders. Doordat mijn moeder werd verzorgd, leefde ze op en kon ze haar energie besteden aan het bezoek. We zijn allemaal actief bij de lokale fanfare en die kwam ook regelmatig op bezoek. Daar konden mijn ouders echt van genieten.”

Thuis

Op 22 juli 2021 overleed Ria in het hospice. “Onze vader was ontroostbaar en wilde het liefst weer naar huis. Maar daarvoor was hij te ziek. Onze vader was metselaar en had hun huis eigenhandig gebouwd. We haalden hem regelmatig een dagje op, zodat hij daar toch weer even kon zijn. Op 8 augustus overleed ook onze vader. De fanfare speelde met een klein ensemble op zijn begrafenis, dat was heel ontroerend.”

Op het moment dat we het gesprek voeren met Gerrit en Marieke is het gezin van Marieke druk aan het inpakken. Binnenkort verhuizen ze namelijk naar hun droomhuis: het prachtige ouderlijk huis dat door hun vader is gebouwd en waar ze met veel warmte en liefde opgroeiden.

Ria Bruijn
21 november 1944 – 22 juli 2021

Gerrit Bruijn
23 oktober 1941 – 8 augustus 2021

Disclaimer
Openbaarmaking, vermenigvuldiging, verspreiding en/of verstrekking aan derden van dit verhaal en deze foto’s is niet toegestaan zonder toestemming van hospice Dignitas.